D66 is niet mijn partij, maar toch vond ik het mooi dat kamerlid Tjeerd de Groot pleitte voor een halvering van de veestapel. Jammer dat daar dan vervolgens een genocide van gemaakt werd door actiegroep Farmers Defence Force (FDF). Dat zorgde er ook nog (mede) voor dat in de provincie Brabant een partij ging meebesturen waarvan de landelijke partijleider expliciet racistisch is. Maar dat terzijde. Het was slimmer geweest van Tjeerd als hij er duidelijk bij had gezegd dat minder vee niet per se wil zeggen minder boeren.
Zelf zeg ik graag, als dat zo uitkomt, dat ik voor minstens een halvering van de veestapel ben, maar WEL MET MINSTENS EEN VERDUBBELING VAN HET AANTAL BOEREN! Want het ironische is nu dat al die clubs die zeggen voor de boeren op te komen – LTO, FDF, Boer Burger Beweging, CDA, VVD en nóg rechtsere partijen – landbouwbeleid verdedigen dat de afgelopen decennia juist voor steeds minder boeren heeft gezorgd. Door schaalvergroting en intensivering: steeds meer productie per boer, per dier en per hectare. Minder natuur en minder boeren gingen daarbij hand in hand. Jongens, draai het om! De natuurrijke, landschaps,- milieu- en diervriendelijke landbouw schenkt ons juist meer en zinvoller werk voor méér boeren. Dus ben je écht voor de boeren? Stem dan op mij: de Boer Bussink Beweging! Belangrijkste programmapunt: een paar procenten van ons inkomen extra uitgeven aan voeding, voor het gros van de Nederlanders geen enkel probleem. En dan fiksen we alles. Iedereen blij. Het moet en het kan. Ik verheug me er al op om weer langs lommer- en bloemenrijke weilanden met grazende koeien te wandelen en fietsen, met wuivende graanakkers, varkenspoelen, blije boeren en schitterende meanderende slootjes met op de oevers behalve orchideeën, allerlei eetbaars, zoals veldzuring.
Dat heerlijke smakelijke frisse plantje groeit in het wild in vochtige weilanden en langs sloten. Maar is in Frankrijk gewoon op de markt te koop, geweekt door tuinders. Een teelttip voor een van de vele nieuwe aanstaande boeren en tuinders waar de Boer Bussink Beweging voor gaat zorgen. Zolang we nog niet aan de macht zijn, gratis zo in het wild te plukken. Niet verwarren met de ridderzuring, maar daarvan ziet het blad er echt anders uit en bovendien smaakt die beslist niet zuur.
Veldzuringsoep
* 2 handen vol veldzuringbladeren
* paar scheutjes olie
* 1 ui
* 2 aardappelen
* 1 liter bouillon
* evt. scheutje witte wijnazijn
* peper en zout
* scheutje room
* snuf nootmuskaat
Fruit de ui, voeg de in blokjes gesneden aardappelen toe. Laat even smoren. Voeg de bouillon toe. Laat de soep zo’n tien minuten koken. Was de zuring, ontdoe ze van de steeltjes, snijd de bladeren in reepjes. Doe ze bij de soep, laat eventjes doorwarmen, pureer de soep met een staafmixer.
Proef en voeg eventueel wat wijnazijn toe: dit kan het zuur van de veldzuring helpen ophalen. Op smaak brengen met peper, zout, room en nootmuskaat.
Gepubliceerd in Downt to Earth Magazine, augustus 2020